Deze herenwoning uit het derde kwart van de 19e eeuw heeft twee bouwlagen van vier traveeën onder een pannen zadeldak. De bepleisterde neoclassicistische voorgevel heeft een kenmerkende arduinen plint en arduinen vensterbanken. Onder de getande kroonlijst, tussen de vensters (vensterpenanten) van de zolderverdieping, werd een cirkelvormige versiering in pleisterwerk aangebracht. Onder de buitenluiken van de Franse ramen van de eerste verdieping bracht met in voluten uitgewerkte engelenhoofden die aan een spiegel flankeren.

“Het neoclassicisme wordt beschouwd als een verderzetting van het Franse classicisme, een stijl die zich inspireert op de vormen van de klassieke oudheid. De doorsnee neoclassicistische gevel is een bepleisterde lijstgevel, met een arduinen plint en soms arduinen vensterbanken. De neoclassicistische stijl kende reeds zijn hoogtepunt in het begin van de 19e eeuw, maar leefde in combinatie met andere stijlinvloeden verder in het laat 19e-eeuws eclecticisme.”